Westland Schaakt

Op 26 november trad Schaakmat Westland 2 (HSB) thuis aan tegen Scheve Toren 2. 
Blijven we in de middenmoot of zit er meer in?

Ronald speelde met wit een Grunfeld op bord 4. Na dameafruil stond hij iets beter maar moest op zijn hoede 
zijn voor het loperpaar van zijn tegenstander. Hij bracht eerst zijn verdediging op orde en was daarna klaar 
om aan te vallen. Door een handig schaakje wist zwart er toch een remise uit te slepen.  
Ard pleit er voor om met een minder voorspelbare opstelling te spelen. 
Daarom werd hij nu op bord 1 geposteerd. Daar kwam hij al snel een remise overeen: 1 - 1.

Op bord 5 zorgde Dirk met zwart voor de eerste zege. Zoals gebruikelijk probeerde hij een Pirc-achtige 
verdediging op het bord te krijgen. Rond de 18e zet dacht zijn tegenstander een pion te kunnen winnen. 
Hij zag echter over het hoofd dat Dirk met het afruilen van een stuk en een tussenzet het terugtrekken 
van zijn loper onmogelijk kon maken. Wits loper ging verloren en 10 zetten later had Dirk een dusdanige 
matdreiging in elkaar geknutseld dat wit de partij opgaf.

Jan v.d. Heiden was invaller en kreeg te maken met aan pionnenaanval. 3 Verbonden pionnen eisten al zijn 
aandacht op zodat zijn opponent de handen vrij had om de hele stelling op te rollen: 2 – 2.
Karg speelde als invaller op het laatste bord. Dank zij een penning van de koning kon hij met een paard op g6 
een kwaliteit winnen. Door al zijn stukken in de strijd te werpen werd hij oppermachtig en zette ons daarmee 
op een voorsprong. Die werd door Gerben op bord 2 uitgebouwd naar 4 – 2, waarmee de halve buit binnen was.

Op de resterende 2 borden werd nog hard gevochten. Wim kreeg te horen, dat hij remise mocht accepteren. 
Hij had in de opening door een truc een pion verloren maar had wel het initiatief. 
Zijn remise aanbod werd geweigerd. 
Ook Johan ‘t Hart was nog in de race om ons team de winst te bezorgen. En dat lukte uiteindelijk. 
Wim had intussen zijn tijdvoordeel verspeeld en stond nog steeds een pion achter. 
Met elk nog 3 minuten bleek Wim de sterkste zenuwen te hebben en bracht de eindstand op 6 – 2.

Uit de tabel met de uitslagen blijkt dat het ratingverschil enorm was. Dan is een 6 – 2 zege eigenlijk niets bijzonders.