Westland Schaakt

Het is 15 september als Schaakmat Westland 2 haar eerste wedstrijd in de (nieuwe) vierde klasse KNSB (4H) speelt tegen Erasmus in Rotterdam.

In de wetenschap dat we tegen een van de sterkere teams uit onze poule speelden en het eerste bord vanwege droeve familieomstandigheden leeg moest blijven, wisten we dat we onze schouders er onder moesten zetten. De eerste uitslag van de middag was een remise bij Leno den Broeder, die met wit in het Konings-Indisch zijn tegenstander iets teveel aanvalskansen bood. Door afruil van de witveldige lopers vervlakte de aanval en was eeuwig schaak voor beide partijen het maximaal haalbare.
Ondertussen moest Jan van der Heiden alle zeilen bijzetten om een eindspel met twee pionnen minder te verdedigen. De stelling bood daarvoor echter te weinig perspectief en het eerste met schaken verdiende punt voor Erasmus was binnen.
Niet veel later moest ook Henk van Ketel de tegenstander de hand schudden. In een toreneindspel leek hij wat zwaktes als aanknopingspunt te hebben, maar uiteindelijk bleken het toch de pionnen en stelling van Henk te zijn, die het meest kwetsbaar waren.
Ondanks een 3,5 - 1,5 achterstand zat er op de overige borden nog genoeg muziek in de stellingen. Zorgelijk was wel dat we op alle klokken achterstand hadden.
Voor Theo van der Pol was de uitdaging om aan te tonen dat zijn loper sterker was dan het paard van zijn tegenstander. Dirk van Nieuwkerk had open lijnen voor de zware stukken en een licht verzwakte koningsstelling van zijn tegenstander. Bij Ronald van Etten moesten na wat tactische schermutselingen beide spelers uitvechten wiens loperpaar het beste in de ontstane pionnenstructuur zou opereren. Ook bij Karg Brunner beschikten beide spelers over een loperpaar, maar werd deze ook nog vergezeld door een dame.  De dame van Karg nam een wat meer aanvallende positie in, maar ook zijn tegenstander had mogelijkheden in het centrum die hem later een extra pion zouden bezorgen.
Zoals wel vaker in een wedstrijd tegen een sterkere tegenstander begon het kleine sprankje hoop om te slaan in een lichte teleurstelling en berusting.
Zowel bij Theo als bij Dirk leken kleine combinaties in het voordeel van de tegenstander uit te werken. Bij Theo leidde dat tot een achterstand van twee pionnen en bij Dirk een kwaliteit. Gelukkig leek de laatste daar nog wel wat compensatie voor te hebben. Compensatie voor een kwaliteit was er ook aan het bord van Ronald, maar die was dan ook zeer bewust geofferd en accentueerde zijn loperpaar.
De materiële achterstand bij Theo bleek onoverbrugbaar, zeker toen ook zijn dame ongecompenseerd het bord moest verlaten. Karg had ondertussen de gevaren van een pion achterstand geneutraliseerd en in deze partij zou spoedig remise overeengekomen worden.
Dan terug naar de partijen waar we een kwaliteit achterstonden. Daar zat het venijn in de staart. De compensatie voor de kwaliteit voor Dirk werd in extremis opgevoerd toen zijn tegenstander zich pardoes mat liet zetten.
In de partij van Ronald had de tegenstander de kwaliteit terug moeten geven. Een complexe, scherpe stelling resteerde. Normaal gesproken iets waar Ronald zich prima in thuis voelt. Onrust rond het gedrag van de klok rond de 40e zet zorgde echter voor afleiding en een loper en daarmee de partij ging verloren.
Gezien de omstandigheden is 6-2 een terechte uitslag, die gedurende de middag hoger en lager had kunnen uitvallen. Genoeg perspectief om met opgeheven hoofd naar de volgende wedstrijd uit te kijken!