In de 7e ronde van de KNSB competitie speelde we in de klasse 4H uit tegen Spijkenisse 2. Spijkenisse heeft een mooie speelruimte in de bibliotheek in het centrum van de stad. Alle 3 de teams van de vereniging speelde deze middag thuis dus een aardige schaakhappening.
Aan bord 6 met zwart Theo v.d. Pol
Theo was het eerste klaar. Kan een verdienste zijn! Maar nu even niet. Een loper op een heel goed veld gezet, maar niet in deze opening. De druk op de zwarte stelling werd te hoog en Theo moest opgeven. Het gaf Theo wel de gelegenheid om even aandacht te schenken aan het flyeren van Geert Wilders op de Markt in Spijkenisse. Hij verwonderde zich vooral over de beveiliging van de PVV-er.
Aan bord 5 met wit Karg Brunner.
Karg speelde tegen Rob Kalkman. Na 1e4, d6 2.f4 e5 3.Pf3, xf4 4.d4,g5 kwam ik op het dubieuze idee om dan maar all the way te gaan en een Muzio (achtig?) koningsgambiet in te gaan. Vooral dubieus, omdat ik er misschien 25 jaar terug eens serieus naar gekeken heb... Maar het bloed stroomt soms waar het niet gaan Kan. En als je tegenstander er dan in meegaat, dan weet je dat het niet heel Lang gaat duren. Helemaal correct is mijn spel ook niet geweest, maar de druk op de stelling was vooral voor mijn tegenstander groot. En werd ook niet meer kleiner. Op zet 22 sloot ik zijn Dame in en op zet 25 gaf hij op, net op tijd om de laatste mat zet niet meer uitgevoerd te zien worden. Stand 1-1.
Aan bord 3 met wit Dirk van Nieuwkerk.
Mijn spel is de laatste maanden niet om over naar huis te schrijven. Dus ik besloot niet te veel (eigenlijk niets) te ondernemen en het op remise aan te sturen. Tegen een tegenstander met ruim 150 Elo punten niet eens zo’n slechte prestatie toch? Er kwam een gesloten Siciliaans op het bord en waar ik normaal met wit pion f4 speel, hield ik nu echt de boel gesloten. Rond de 15e zet werden er een aantal lichte stukken afgeruild en de stelling was nog steeds in evenwicht. Voor beide partijen was het moeilijk iets te ondernemen. Op de 20e zet bood ik remise aan wat mijn tegenstander accepteerde.
Stand 1½-1½.
Aan bord 7 met wit Henk van Ketel.
Henk kwam in een gelijke stand uit de opening. Rond de twintigste zet sloeg de vlam in de pan. Zwart agressief op de koningsvleugel en wit die een centrumdoorbraak forceerde als tegengif. In een gecompliceerde stand met allerlei penningen aan weerszijden werd wit van het bord gespeeld en verloor een stuk. In de analyse na de partij werd er nog even een computer bijgehaald. Tot ieders verassing bleek dat in de kritische stand niet zwart maar wit het helemaal had kunnen uitmaken.
Stand 2½-1½.
Aan bord 1 met wit Jan v.d Heiden.
Voor mij heel onwennig aan bord 1 en dan ook nog een tegenstander met een rating van 2000. De opening verliep eigenlijk niet slecht voor mij. Een geweigerd Morra Gambiet gaf mij wat ruimtelijk voordeel. Toen ik echter daar van dacht te gaan profiteren kwam er een mat dreiging om de hoek kijken. Die werd bij nader inzien foutief gepareerd en zoals al vaker een klein nadeeltje wordt vakkundig afgestraft. Dus ja weer een 0. Maar wel wat geleerd.
Stand 3½-1½.
Aan bord 4 met zwart Leno den Broeder.
Wit rokeerde niet en gooide direct de beuk erin. Leno kreeg eerst een aanval op zijn damevleugel te verduren. Hij kon de aanval wel afslaan maar het koste wel een pion. Daarna ging wit met g4 in de aanval op de koningsvleugel. Het werd Leno allemaal te veel en op een gegeven moment was het niet meer te pareren en gaf hij op.
Stand 4½-1½.
Aan bord 2 met zwart Ronald van Etten.
Er kwam een Siciliaan op het bord. Wit gebruikte heel veel tijd in de opening. Zodoende kon zwart lekker ontspannen spelen. Wit speelde het niet helemaal juist waardoor er weinig dreiging was en zwart lekker kon ontwikkelen. Na het middenspel besloot Ronald om iets te forceren en won een pion. Dreigde nog een pion te winnen maar zag dat de koning wel erg alleen kwam te staan. Wit trok met h4 in de tegenaanval maar deze sloeg niet door. In een gelijke stand bood zwart remise aan hetgeen door wit werd aangenomen.
Stand 5-2.
Aan bord 8 met zwart Marcel Dijkshoorn.
Marcel was als laatste bezig aan het schaakbord. Zwart had al diverse aanvallen afgeslagen maar verloor toch de grip op de stelling. Wit manoeuvreerde netjes naar een gewonnen stelling en Marcel moest zijn meerdere erkennen.
Stand 6-2.
Helaas weer een verlies, met nog 2 thuiswedstrijden blijven we optimistisch en hopen toch nog op een wedstrijdpunt.
13 April spelen we thuis tegen Rijswijk 2.