Een nieuw seizoen, nieuwe kansen. Kansen waren er voldoende in de eerste ronde KNSB, thuis tegen Het Witte Paard II uit Sas van Gent. Het verzilveren van deze kansen liet echter te wensen over, met een dure nederlaag tot gevolg.
De Zeeuws-Vlamingen, die overigens van heinde en ver komen behalve uit Zeeuws-Vlaanderen, werden kort voor de match geïnformeerd door teamlid Herman dat zijn auto het begeven had en zeer waarschijnlijk niet of niet op tijd aanwezig zou zijn. Reden voor captain Nieuwelink om nog even snel wat tactische aanpassingen te maken in de opstelling alvorens deze in te leveren bij de wedstrijdleider.
Na een uur spelen werd de eerste uitslag verwerkt, Herman was er niet in geslaagd de speellocatie in de Lier te bereiken en zo nam Schaakmat Westland al snel een voorsprong.
Nog wat later was de indruk dat die voorsprong uitgebouwd zou worden naar een comfortabele overwinning. Henk en Marnix hadden een betere stelling en gezien de krachtsverhoudingen zou dat goed moeten komen. Op de meeste overige borden leek een puntendeling het meest waarschijnlijke resultaat. Behalve bij Manfred, die had de Vlamingen nog wat hoop gegeven door al vroeg een pionnetje cadeau te doen in de opening. Dat werd zo'n potje waarbij de varianten in je hoofd leuker zijn dan die op het bord.
Maar naarmate de wedstrijd vorderde namen de zorgen bij de captain van de Westlanders toe. Op meerdere borden werd de vrede getekend. Paul had een lastige pot afgewikkeld naar een viertoreneindspel met elk vier pionnen, dat optisch iets beter leek voor Van der Zalm maar onvoldoende om op winst te blijven spelen. Ook Michiel kon geen onderscheidend voordeel vinden op bord 1 en Johan deelde de punten met Snijders op bord 8. Drie potjes waar we op rating meer verwacht hadden dan 50%. In de tussentijd had Nieuwelink alle addertjes gespot en wikkelde vakkundig af naar een gewonnen eindspel. (2,5-2,5)
De meeste spelers ken ik nog uit de tijd dat ik zelf lid was van HWP, en dat is alweer enige 10-tallen jaren geleden. De tegenstander van Marnix was toen nog niet geboren, sterker nog ik vermoed dat zijn ouders elkaar nog niet kenden. Marnix leek zijn tegenstander onder de voet te gaan lopen, maar een blundertje veranderde de balans en de rollen werden omgedraaid. Niet veel later nam HWP voor het eerst de voorsprong in de match. (2,5-3,5)
Timon en Henk waren toen nog als enige bezig. Henk had een extra pion in een dame eindspel. Hoewel dame eindspelen lastig en geniepig zijn, was een overwinning de meest waarschijnlijke uitslag. Ook Timon had steeds meer voordeel opgebouwd, hij had echter als handicap dat ie onder stevige tijdsdruk zijn zetten moest produceren. Ook hier was een overwinning waarschijnlijk. Maar omdat de remise marge in beide partijen niet onderschat mocht worden, toch maar een duidelijke instructie meegegeven dat winst in beide potten nodig was.
Hoewel Timon de eerste controle goed doorstaan had, zat hij niet veel later alweer in een tijdnoodfase. In deze fase ontstond een vervelende stelling van toren en paard tegen toren. Tot ieders verbazing werd het niet remise, maar ging de partij verloren omdat in een onachtzaam moment Timon door zijn vlag ging. (2,5-4,5)
Niet veel later had Henk wel het punt binnengesleept met zorgvuldig maneuvreer werk. Maar dat kon het eindresultaat niet meer beinvloeden. (3,5-4,5)
Aan het eind van het seizoen weten we wat de prijs van deze nederlaag is. Gezien de krachtsverhoudingen in de poule was dit een echte 4-punten match, die we nu met lege handen afsluiten. Aan de bar werden onder het genot van een lekkere versnapering nog diverse varianten doorgenomen, het resultaat werd er echter niet anders van.... Laten we het tij maar keren in de volgende match!