De derde ronde KNSB mochten we thuis een degradatiewedstrijd spelen tegen VAS 2. Een bijzondere ronde die beïnvloed wordt door de "hand van Rutte", maar bovenal door het aanhoudende roestige schaakniveau van de Westlanders.
De voorbereidingen voor deze wedstrijd waren al weken geleden in gang gezet. En dan heb ik het niet over de schaaktechnische voorbereiding, maar de corona gerelateerde voorbereiding. De Ark is een horecagelegenheid en heeft zich te houden aan een QR-controle. Een controle die niet alle schakers doorstaan, daarom was er door de vereniging ingezet op de afspraken die NOCNSF en het ministerie hadden gemaakt. Dat houdt in indien sprake is van gescheiden toegang een QR-controle achterwege kan blijven. Daar is wel toestemming van de gemeente voor nodig, en dat blijkt minder eenvoudig dan menigeen zou verwachten. Na drie weken aandringen kwam er eindelijk op maandag 1 november witte rook dat we gebruik mochten maken van het principe van "de gescheiden ruimte". Zoals te verwachten hebben we daar een dag van kunnen genieten en werden nieuwe maatregelen aangekondigd op 2 november die op de dag van onze match in gaan. QR-controle bij amateursporten. Het is niet anders, maar die ingreep van Rutte heeft wel invloed op de samenstelling van ons team (zonder de invallers tekort te willen doen).
De wedstrijd begon goed, VAS 2 had hun sterkste speler moeten afstaan aan hun eerste en traden in een vergelijkbare sterkte als ons aan. Een rondje langs de borden na de eerste openingszetten was veel belovend. Op bord 6 was de tegenstander van Johan de draad kwijt geraakt en had een stelling die niet om aan te zien was. Na een zet of 8 had zwart de meeste stukken op de 8e rij en de meeste pionnen op de zesde rij. Manfred had op bord 4 ruime tijd voorsprong opgebouwd en een degelijke stelling. Timon op bord 7 was eens niet met tijdachterstand de opening uitgekomen en Johan Voorberg (bord 8) en Menno (bord 5) en Marnix (bord 2) hadden een plusje.
Maar de VAS spelers waren taaier dan ze in de eerste openingszetten lieten zien. Manfred had in het middenspel een pionnetje geofferd en kreeg daar een stevige koningsaanval voor terug en een paard van de tegenstander op h6 dat niet mocht bewegen. Maar zijn tegenstander zocht thematisch tegenspel via een doorbraak door het centrum. Na een lange afwikkeling en het verdwijnen van de lichte stukken bleef een pionnen eindspel met de zware stukken over. Waarin Manfred nog steeds de geofferde pion achter stond, maar meer activiteit had. (0,5-0,5)
Terwijl ik met mijn tegenstander aan het analyseren was, zag ik Menno al met een biertje rondlopen. Hij had zijn voordeeltje weten uit te bouwen en de winst binnengehaald. Waarmee het veel belovende gevoel van het begin van de match ook tot uitdrukking kwam in de score. (1,5-0,5)
Daarna ging het al snel van kwaad tot erger. Marnix kwam als eerste de analyseruimte binnen, hoofdschuddend gaf hij aan dat hij met een mindere zet zijn voordeel volledig (pluspion) had weggegeven en ook moest berusten in remise. (2-1) Niets aan de hand zou je zeggen. Maar toen ik een tweede rondje maakte in de speelzaal zag ik dat onze derde nederlaag op rij in de maak was.
Henk (bord 3) die ogenschijnlijk vlotjes de zetten op het bord knalde moest zijn meerdere erkennen in de tegenstander. Gelukkig voor Henk deed Sparta het 's avonds beter met een 3-0 overwinning. (2-2)
Timon stond inmiddels twee pionnen achter met beide spelers een toren en loper, weliswaar een loper van ongelijke kleur. Johan Valstar had de oppermachtige openingsfase uithanden gegeven met een paar mindere zetten en stond nu zelf onder grote druk. Johan Voorberg had op bord 8 ook zijn voordeel weggeven, hoewel zijn tegenstander nu en dan anders deed vermoeden. De spanning van de wedstrijd werd zijn schoeisel soms teveel waardoor zo nu en dan spelers in de zaal even opkeken waar het piepende geluid vandaag kwam. Om vervolgens na een smalend lachje weer in gedachten te verzinken om schaakvarianten door te rekenen. Ook Michael op bord 1 begon steeds meer de hardnekkigheid van de VAS-speler te voelen. Michael stond inmiddels een tweetal pionnetjes achter in een toreneindspel.
In korte tijd volgden vervolgens de scores voor de VAS-spelers elkaar op. Valstar gooide de handdoek in de ring nadat een kwaliteit verloren ging in een ondraaglijke stelling. Voorberg zijn stukken konden mat niet meer voorkomen. (2-4)
Timon had de torens nog weten af te ruilen, waardoor weliswaar met twee pionnen minder een ongelijk lopereindspel ontstond. Dat wist hij nog net remise te houden. (2,5-4,5) Michael probeerde nog wat van het toreneindspel te maken en leek met een vrijpion nog wat tegenspel te krijgen, maar toen even later die pion er ook af ging was ook hier het doek gevallen. (2,5-5,5)
Zoals blijkt uit de uitslag heeft de "hand van Rutte" invloed gehad, maar is de impact van ons schaakniveau nog steeds groter. Op naar de volgende ronde, althans als die maar door kan gaan...... we gaan het meemaken!