Ronde nummer 7 van de KNSB. Eindelijk weer eens een thuiswedstrijd op het programma, samen met het tweede in De Ark, was het weer eens ouderwets gezellig. In de speelzaal was het spannend, althans bij het eerste.
Met alle corona maatregelen van de baan hadden we eindelijk weer eens de luxe om uit de voltallige selectie te kunnen kiezen voor de opstelling. Maar in de week naar de aanloop liet het virus toch weer van zich spreken. De brede selectie was andermaal nodig om een volwaardig team op de been te brengen. Henk, Timon en Michiel moesten verstek laten gaan. Gelukkig stonden Menno, Johan en Thierry klaar om hen waardig te vervangen.
Philidor is altijd lastig voor ons, ongeacht hoe sterk we zelf opkomen. Het is een team met over de hele breedte sterke spelers, die doorgaans niet onder de 2100 elo achter de naam hebben staan. Maar in de strijd tegen degradatie worden er soms vereende krachten gevonden om de matchpunten bij elkaar te sprokkelen. Zo ook vandaag. Johan Voorberg wees het team de goede richting op. Op het derde bord zou hij het sowieso zwaar krijgen, nu ook nog met de zwarte stukken. Ik had even de indruk dat Johan het moeilijk zou krijgen, maar een mooi tussenzetje zorgde ervoor dat de stelling in balans bleef. Misschien zelfs wel lichte kansen voor Johan, maar dan zou wel elke zet raak moeten zijn. Zijn tegenstander was ook blij met remise en zo was de score geopend. (0,5-0,5)
Manfred kreeg op bord 4 ook al vrij vroeg in de partij een remise aanbod. Zijn tegenstander wilde even checken wat de intenties waren, gezien de weinig spannende stelling. Manfred koos er voor nog even door te spelen, hij had al aardig wat tijd voorsprong opgebouwd en het was nog te vroeg om de stukken in de doos te doen. Na een uur of twee spelen ging het nog vrij gelijkwaardig op. Menno en Michael hadden het moeilijk, Paul en Johan Valstar hadden een plus en de rest was nog in balans. Michael zijn stelling werd al vrij vroeg aangepakt met g4, op zich een gratis pionnetje. Na h3, kwam g3 en werd het "interessant" om de woorden van Michael maar te gebruiken. Zijn tegenstander offerde een paard op g6, met op het oog matdreigingen. Michael ging er niet op in en verloor vervolgens toch een stuk en de partij. Achteraf begreep ik dat Michael het stukoffer aan had kunnen nemen. (0,5-1,5)
Bij Manfred waren inmiddels ook de nodige stukken verdwenen en bleef voor beide spelers een onschuldige stelling over. Remise was hier een logisch gevolg. (1-2) Daarna liep Philidor verder uit door een winst van Erwich op Menno. In de opening had Menno te snel gerokeerd in plaats van het paard op e5 onder druk te zetten. Dit gaf zijn tegenstander de mogelijkheid om met g4 en h4 de zwarte loper terug te dringen en de koningstelling te verzwakken. Tegen een veel sterkere tegenstander valt het dan niet meer te bolwerken. (1-3)
Maar zoals ik al zei, zat er voor ons ook nog wat aan te komen. De tegenstander van Paul op bord 8 liet zich makkelijk naar de onderste rij drukken, waardoor de stukken van Paul zich elke zet konden verbeteren. Het was hier gewoon wachten op de genadeklap, die dan ook kwam. (2-3)
Johan mocht op bord 6 de stand gelijktrekken. Johan kon al vroeg in de partij een paard op d5 plaatsen wat zijn tegenstander gelijk wilde verwijderen. Daardoor moesten de zwarte stukken even terug en konden de witte pionnen op de damevleugel met tempowinst naar voren. Ondersteund door een sterke witte loper had Johan duidelijk overwicht. Dat resulteerde later in stukwinst en de gelijkmaker. (3-3)
Toen waren Marnix op bord 2 en Thierry op bord 7 nog bezig. Thierry had een remise achtige stelling. Maar het was een toreneindspel met een klein plusje voor zijn tegenstander. Marnix was verwikkeld in een spannende partij en leek ook een klein plusje te hebben. Maar beide spelers hadden weinig tijd en moesten daarin lastige keuzes maken. Kortom de uitslag schommelde rond 4-4, maar was zeker nog niet te voorspellen.
Thierry bleef de juiste zetten vinden en remise leek de meest waarschijnlijke optie. Zijn tegenstander probeerde de partij gaande te houden om bij een eventuele nederlaag op het tweede bord nog alles op alles te kunnen zetten. Maar uiteindelijk was het duidelijk dat zetherhaling de enige optie was en een gelijk spel een terechte uitslag. (3,5-3,5)
Ondertussen was het aan de bar steeds gezelliger aan het worden, niet prettig als je in tijdnood zit en een lastige stelling op het bord hebt. De rust werd ook nog eens verstoord door een navigatieapparaat die plotseling zijn baasje adviseerde om " bij de kerklaan" linksaf te slaan. Op het bord had de tegenstander van Marnix een pion op c2 gesteund door twee paarden en Marnix twee vrijpionnen op b5 en c6 ondersteund met twee lopers. Wie denkt dat de lopers heer en meester zouden zijn, hebben het mis. De paarden konden vrij rond dartelen aangezien de zwart veldige loper c1 moest blijven controleren. Een paard kon dus ongedekt over b4 galopperen en het pionnetje ondersteunen naar c1. Dat koste Marnix dus een stuk, gelukkig kon hij met zijn koning op de koningsvleugel tegenwicht bieden. In die fase schommelde de partij tussen verlies, winst en remise. De uiteindelijke uitslag van remise doet denk ik wel recht aan het partijverloop. Maar beide teams hadden hier ook met twee matchpunten het strijdtoneel kunnen verlaten. (4-4)
Een spannende wedstrijd dus en voor ons voelt het toch als een bonus matchpunt tegen het sterkere geachte Philidor. We komen langzaam in de fase van de vierpunten wedstrijden. Benieuwd wat we kunnen tegen Krimpen in de volgende ronde.