Westland Schaakt

Een nieuw seizoen, nieuwe kansen. In klasse 2C stond in de eerste KNSB ronde de inmiddels klassieke derby Rijswijk-Schaakmat Westland 1 op het programma. De laatste jaren was Rijswijk steevast op bezoek bij ons in het Westland, dus het was weer even zoeken naar de speellocatie van de Rijswijkers. Een beetje verscholen in de Heerenstraat voltrok zich een spannende strijd.

Goed gemutst begonnen beide teams aan de strijd op de 64 velden. Ingeluid door een retorische vraag van de scheids die zich nog even hardop af vroeg wat vorig jaar ook alweer de uitslag was. Voor degene die het niet weet, Schaakmat Westland verloor met 3,5-4,5 en kreeg het heel moeilijk in de strijd tegen degradatie. Ook dit jaar staan zowel Rijswijk als Schaakmat Westland op de kandidatenlijst van teams die in aanmerking komen voor degradatie in deze klasse. Een van de traditioneel zwakkere teams is behoorlijk versterkt, waardoor er in geen enkele ronde matchpunten voor het oprapen liggen.

Dan de wedstrijd. Het is altijd afwachten wat het schaakniveau is na een zomervakantie, sommige spelers zijn ingespeeld door deelname aan een van de zomertoernooien andere hebben maanden geen stuk aangeraakt. In het begin van de wedstrijd leek het erop dat de Westlanders meer ritme hadden, op de meeste borden was er een ruime tijdsvoorsprong gecreëerd van circa 20 minuten. De score werd geopend op bord 4, Johan had een aardige stelling maar was een van de uitzonderingen die beduidend meer tijd verbruikt had dan zijn tegenstander. Beide spelers namen genoegen met een halfje. (0,5-0,5)

Daarna gebeurde er een tijdje niet zoveel qua uitslagen. Toen ik echter weer eens een ronde langs de velden ging maken, zag ik tot mijn verbazing dat we met 0,5-2,5 voor stonden. Timon (bord 8) en Michiel (bord 6) hadden beide met de zwarte stukken hun tegenstander tot opgave gedwongen. Ik heb bij beide borden niet gezien wat de doorslag gaf. Je zag wel aankomen dat hun stelling naarmate de partij vorderde steeds beter werd en door het elo-overwicht ook eenvoudig werd omgezet in een punt.

De spanning kwam weer terug door twee overwinningen van de Rijswijkers. Op de eerste twee borden beschikt Rijswijk over twee hele degelijke spelers, die ook nog een aardig potje kunnen schaken. Op bord 1 nam Henk het op tegen Gieben. Een pionoffer in de opening had Henk heel veel activiteit opgeleverd. Dat leek nog wel goed te gaan, maar ergens in de pot nam zwart het initiatief over en dan wordt zo'n extra pion een doorn in het oog. Marnix leek op bord 2 een goede pot op "de mat te leggen". Hij had de b-lijn onder controle, zijn loper keek dwars door de stelling van zijn tegenstander. In tijdnood gaf hij het echter uithanden door een toren weg te geven. Daarmee was de stand weer in evenwicht 2,5-2,5.

Paul speelde een goede partij op bord 3. Met de witte stukken speelde hij een degelijke pot en zette zijn tegenstander onder druk. Die was in de veronderstelling met de witte stukken te mogen spelen. Wellicht speelde dat mee in de uitvoering, want na een vrijwillig dameruil van zwart was het een kwestie van techniek voor Paul om de winst naar zich toe te trekken. (2,5-3,5)

Michael op bord 7 leek ook goed op weg. Na de opening had hij de partij onder controle en ging als gevolg van de extra ontwikkeling een pionnetje winnen. Het was wel een h-pion die zijn tegenstander wat tegenkansen gaf. Met wat hulp van Michael was zijn voordeel volledig verdampt en moest vluchten in een paardeindspel met een pion minder. Die zijn altijd lastig en Michael is daar soms best handig in. Maar niet vandaag, waardoor de stand weer gelijk getrokken werd (3,5-3,5)

De beslissing zou dus vallen aan bord 5 in de partij Kindt-Bulthuis. Inmiddels het derde treffen tussen beide spelers en ook steeds met dezelfde kleurverdeling. Beide spelers hadden er een beetje rekening meegehouden waardoor de eerste 20 zetten vlotjes op het bord verschenen. Toen Michael en Michiel binnen kwamen, zaten wij al in het middenspel. Ik was even bang dat mijn tegenstander de hele opening uitgeplugd had, maar toen op zet 22 een remiseaanbod kwam in combinatie met een minder nauwkeurig begin van het eindspel wist ik genoeg. Ook in die stelling was de partij nog steeds in evenwicht, maar tempi zijn wel belangrijk. Dus ik ging er nog maar eens even goed voor zitten. Uiteindelijk kwamen we in een toren en ongelijke loper eindspel met elk wat pionnen. Alleen stonden mijn stukken actiever en was mijn meerderheid in beweging op de damevleugel en lag zijn meerderheid lam door mijn dominante loper. Ik kon dus onbezorgd op winst spelen en dat lukte uiteindelijk ook. Daarmee was de eindstand ook bepaald en waren de rollen vandaag omgedraaid. Een mooi begin voor Schaakmat Westland in deze uitdagende poule.