Westland Schaakt

Na de nipte nederlaag in de tweede ronde tegen BSG was het zaak voor de spelers van Schaakmat Westland in de uitwedstrijd in en tegen Sliedrecht de draad weer op te pakken in de spannende tweede klasse (2c) poule.

Uit naar Sliedrecht klonk op voorhand niet heel uitnodigend. Maar eenmaal aangekomen in speellocatie 'De Havik' is het een feestje voor de ware schaakliefhebber. De Sliedrechters hebben een voormalig activiteitencentrum kunnen omdopen tot een Schaak-Walhalla. Een eigen locatie met eigen bar, geluidsinstallatie, monitor waarop de uitslagen te volgen zijn en een gescheiden analyseruimte. Echt een fantastische omgeving om een KNSB-wedstrijdje te spelen. En wat het dan compleet maakt is dat er niet twee teams spelen, maar acht teams. Een van die teams was ons tweede, dus dat maakte het nog extra gezellig.

En een goede locatie met goede organisatie trekt spelers aan. Sliedrecht 1 kunnen we nog wel bestempelen als een jeugdteam. Ook zonder onze senior Henk lag onze gemiddelde leeftijd vele malen hoger dan die van de Sliedrechters. Dat betekent dus ook veel meer schaakervaring dus een goede mix voor een spannende match en dat werd het ook.

Hoewel het scoreverloop in eerste instantie in het voordeel van Sliedrecht verliep. We begonnen met een nul op bord 8 en bord 4. Op bord 8 voerde Michael de zwarte stukken aan. In eerste instantie draaide het spel om veld e5, en later voltrok het spel zich vooral op de damevleugel. Daar had wit veel meer ruimte gekregen en voerde de druk op. Zover dat Michael de handdoek in de ring moest gooien. (1-0)

Daarna was Paul op bord 4 het volgende slachtoffer van de dadendrang van de Sliedrechters. Paul trof het niet met een van de sterkere spelers van Sliedrecht. Hoewel de partij lange tijd gelijk op leek te gaan voelde Paul de druk van zijn tegenstander toenemen. Met een onderontwikkelde toren en loper op a8 en c8 kreeg Paul het steeds moeilijker toen de stelling zich in het centrum opende. Toen de witte dame op de onderste rij binnenkwam en het tegenspel van hem weinig om het lijf had moest hij de strijd staken. (2-0)

Daarna mochten wij ook een halfje noteren. Op bord 7 speelde Menno met zijn karakteristieke stijl, beetje fianchetteren en wat druk in het centrum om op zoek te gaan naar voordeel. Alleen zijn tegenstander ging daar niet in mee en speelde het heel actief tegen en hield zo ook druk op de stelling van Menno die zijn stukken op de meest bijzondere velden moest posteren. Ik heb de laatste afwikkeling niet gezien, maar blijkbaar bleef er een gelijkwaardige stelling over. (2,5-0,5)

Daarna werd ik even verrast door een remise aanbod van mijn buurman. Op bord 2 had Michiel een opening die zijn tegenstander goed kende want de eerste zetjes kwamen heel vlot op het bord. Michiel speelde het volgens mij best aardig tegen, alleen koste dat wel wat meer bedenktijd. In het middenspel had ik het gevoel dat hij zelfs een plusje had en rustig zijn stelling kon verbeteren. Helemaal omdat zijn tegenstander onder steeds hogere tijdsdruk kwam te staan. Ik zat op dat moment zelf in tijdnood dus heb niet gezien wat er precies verandert was waardoor het remisevoorstel kwam. Achteraf begreep ik dat zijn sterke loper geruild werd en dat Michiel het gevoel had dat hij eerder minder zou komen te staan. (3-1)

Vanaf dat moment was het even op aan Sliedrechtse zijde. Op bord 3 had Manfred zijn tegenstander de hele tijd onder druk. Een beetje ontwikkelingsvoorsprong gaf een plus aan de witte stelling na de opening. Maar het was zo'n stelling waarin elke zet raak moet zijn om het tot een overwinning te brengen. In het middenspel was het voordeel dan ook weer vervlakt hoewel het nog steeds eenvoudiger was met wit om het goed te doen dan voor zwart. Na een afwikkeling ontstond een pionnenmeerderheid op de damevleugel en dat bleek een goede troef richting het eindspel. Dit in combinatie met actievere stukken, een foutje van de tegenstander en tijdsdruk zorgden voor het eerste punt van de Westlanders. (3-2)

Daarna trok Timon de stand gelijk. In een vleugelgambiet tegen de Siciliaan was al na vier zetten de verwachting dat Timon het punt naar zich toe zou trekken. Dit soort stellingen ligt hem wel. Dat ging natuurlijk gepaard met de nodige tijdsinvestering want Timon rekent graag een paar zetten teveel door. Gelukkig ging zijn tegenstander daarin mee en bleef het daardoor qua tijd gelijk opgaan. Op het bord had Timon al na 11 zetten een pionnetje gewonnen en dat werd uiteindelijk ook verzilverd naar een vol punt. (3-3)

Met nog twee potten te gaan bleef het dus spannend in speellocatie "De Havik". Johan had het zwaar en Marnix leek op een overwinning af te stevenen. 4-4 was ook de prognose richting de WOS.

Uiteindelijk was Johan op bord 5 het volgende slachtoffer van de dadendrang van de Sliedrechters. Johan trof het net als Paul niet met een van de sterkere tegenstanders van Sliedrecht. Hoewel de partij qua materiaal lang in evenwicht was had zijn tegenstander steeds een beetje meer druk op de stelling van Johan. Die wist dat ook goed maximaal vast te houden en vervolgens uit te buiten naar een gewonnen eindspel. (4-3)

Marnix mocht op bord 1 het matchpunt veiligstellen. In een complexe pot hield Marnix het overzicht in het middenspel en bereikte een betere stelling. In tijdnood was het nog even opletten voor tegentrucs en die werden gelukkig omzeild of niet gezien waardoor de overwinning werd binnengehaald in een gewonnen toreneindspel. (4-4)

Volgens mij een terechte uitslag voor het wedstrijdverloop van de dag. En met nog twee gelijke spelen in onze poule blijft het spannend met vijf teams op een gedeelde vierde plaats met 3 matchpunten. Nadat alle potten klaar waren ging de muziekinstallatie aan, ging de bittergarnituur door de zaal en werd genoten van de speciale biertjes tegen Middeleeuwse prijzen alsof het inflatiespook speellocatie 'De Havik' heeft ontzien. Nu denk ik, als we volgend jaar maar uit mogen spelen tegen Sliedrecht.