Een uitwedstrijd naar Nieuw-Beijerland stond op het programma in de vijfde ronde KNSB. Achter de dijken in de polder in een mooi speellocatie verzamelden zich schakers uit alle windstreken. De meeste Rokado spelers moesten minsten zover rijden om bij de speellocatie te komen dan de westlanders. Een echte vierpunten wedstrijd, wie wint doet goede zaken, wie verliest krijgt het zwaar in de strijd tegen degradatie. Rokade was extra gemotiveerd door de knappe bekerwinst tegen Charlois eerder deze maand.
Dat het geen gemakkelijke wedstrijd zou worden, hadden we ons op ingesteld. Maar na een uur spelen zag het er somber uit voor WSC. Henk had het zwaar op bord 5, Michiel en Manfred hadden veel tijd gebruikt in de opening. Paul stond een gezonde pion achter, Marnix had een complexe stelling op bord 1 en stond in veel varianten minder. En daar stond nog weinig tegenover, hooguit Michael die veel meer tijd had dan zijn tegenstander.
Het werd zelfs nog iets somberder, Henk zijn remise aanbod werd door de tegenstander geweigerd. Michael (bord 3), waar nog enige hoop was liet een paardvorkje toe en verloor daarmee een dame. (1-0) Dit was wel het teken voor de westlanders om er nog eens extra voor te gaan zitten. Bedankt Michael!
Michiel won met een eenvoudige truc op bord 6 een kwaliteit. Met twee sterke lopers was het daarna een kwestie van techniek om het volle punt naar zich toe te trekken. Voordat dit punt binnen was werden bij drie potjes de punten gedeeld. Manfred was in de opening op onbekend terrein gekomen, maar speelde de juiste zetten. Sterker nog tegen het einde van de pot, was Dc7 in plaats van Dc8 winnend geweest. Nu moest hij berusten in eeuwig schaak. (1,5-0,5)
Henk had lang gerokeerd en moest een aanval op de damevleugel zien te overleven. Dit resulteerde in een toreneindspel met drie pionnen minder. Op het oog en technisch waarschijnlijk verloren, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Henk kan in deze stellingen bogen op de nodige ervaring en keepte dit vakkundig. (2-1)
Ook Marnix had het lange tijd zwaar, in een complex middenspel hadden beide spelers de kans gehad om te winnen. Maar beiden verzuimden, wat over bleef was een toreneindspel met elk 4 pionnen. (2,5-1,5)
Michiel trok de stand weer gelijk door de kwaliteitswinst in partijwinst om te zetten. (2,5-2,5) Daarna bleef het super spannend, alles was mogelijk: kleine nederlaag, gelijkspel, kleine overwinning. Johan (bord 2) stond ongeveer gelijk, maar moest wel nauwkeurig spelen om dat ook zo te houden. Timon op bord 4 had een miniem plusje en Paul stond op bord 7 nog steeds pion achter. Bij Paul was de stelling echter wel weer dermate scherp dat er voldoende tegenkansen waren.
Als eerste was Johan klaar, hij had de juiste voortzetting gevonden, waardoor beide spelers besloten het punt te delen. (3-3) Paul leek een variant in te gaan met herhaling van zetten. Net op het moment dat je verwacht dat het punt gedeeld kon worden, deed de tegenstander van Paul een ander zetje en beging Paul een blunder die leidde tot dame verlies. (4-3)
Timon kreeg instructie om door te blijven spelen voor de winst, waar hij overigens al aardig mee bezig was. Timon had een stevigere loper, tegen een kreupel paard en ook zijn pionnen werkten beter samen in de aanval. Vakkundig werden de duimschroeven aangedraaid en nam de druk op zijn tegenstander verder toe. Uiteindelijk moest hij zich gewonnen geven en eindigde een spannende wedstrijd in een 4-4 eindstand. Een terechte uitslag waar voor beide teams mogelijkheden zijn geweest om twee matchpunten te pakken.