Westland Schaakt

Door onze twee gelijke spelen op rij, was concurrent DSC weer gelijk gekomen in matchpunten en op maar een half bordpunt achterstand. Het beloofde dus een spannende laatste ronde te worden waarin beide teams voor ieder half bordpuntje zouden vechten. Terwijl DSC in Den Haag tegen DD speelde, speelden wij een paar kilometer verderop in de hofstad tegen SHTV.

Menno stond met zwart prima na de opening, maar al snel daarna overzag hij een zet, wat direct tot verlies leidde.

Timon had met zwart na de opening gelijkspel bereikt. Even later liet zijn tegenstander toe dat hij met Ta3 het witte paard pende, waardoor Timon het initiatief kreeg. Hij kon al direct een pion slaan, maar wachtte daar nog even mee om zijn stelling nog verder te verbeteren. Niet veel later kreeg Timon en gedekt paard op d3 en twee verbonden vrijpionnen. Wit offerde een stuk voor de twee pionnen, maar Timon kon daarna afwikkelen naar een gewonnen eindspel.

Henk had met wit in de opening het initiatief gepakt en zette vervolgens zijn tegenstander langzaam van het bord. Michiel kreeg een aanval waardoor zwart zijn dame moest geven tegen een toren. Zwart speelde nog lang door maar kreeg uiteraard geen kans meer van Michiel. Een mooie 3-1 voorsprong dus, maar DSC stond inmiddels met 3,5-0,5 voor en stond dus gelijk in bordpunten.

Johans tegenstander offerde een stuk en kreeg daarvoor een gevaarlijke koningsaanval. Johan dacht dat hij er beter uit zou komen, maar hij had zich verrekend en verloor. Ondertussen wist DSC alle resterende 4 borden te winnen en was het zeker van het kampioenschap.

Marnix’ tegenstander stormde agressief met zijn pionnen op de damevleugel naar voren, maar Marnix wist dat te pareren en de pionnen werden eerder zwak dan sterk. In tijdnood wist hij met een paardvork een kwaliteit te winnen en daarna was het punt snel binnen. 

Manfred had na de opening een lekkere stelling met veel ruimtevoordeel. Hij wist een pion op f6 te krijgen, waardoor de zwarte koning op de tocht kwam te staan. Zwart wist zijn stelling echter nog bijeen te en af te wikkelen naar een ongelijk lopereindspel waarin Manfred een pion meer had. Dit leek remise, maar na een onnauwkeurigheid van zwart kon Manfred toch nog het volle punt binnenhalen.

Jan-Willem had op bord twee het grootste ratingvoordeel, maar hij was het langste bezig. Na de opening had hij met zwart al snel de volledige controle over de stelling. Langzaam tastte hij de witte stelling verder aan, maar kon pas in de tijdnoodfase de finale tik uitdelen.

Een mooie 6-2 overwinning, maar het was helaas dus niet genoeg.