De laatste ronde van het kalenderjaar speelden we thuis tegen DSC. Niet de grote concurrent voor de HSB titel, maar het tweede team van DSC dat zeker ook niet onderschat moet worden. Na een zware strijd wonnen we met 5-3 en staan we in ieder geval voor 3 dagen op kop. DSC 1 kan dan door een overwinning op Botwinnik de koppositie weer nemen voordat we in februari te strijd met elkaar aanbinden.
Paul kreeg met wit het Frans tegen zich. In het Frans bestaat een bekende uitdrukking: pak nooit op b2, ook al is het goed. De tegenstander van Paul kende dit spreekwoord kennelijk niet en was ook na afloop er van overtuigd dat het goed was om op b2 te pakken. Dit kostte hem echter wel de dame tegen een toren en een paard. Ook hield hij er een erg slechte stelling aan over. Paul wist dit snel om te zetten in winst.
Menno kreeg na de opening een stuk cadeau, maar had dat niet in de gaten en speelde in plaats daarvan een leuke zet, die alleen maar tot afruil leidde. Wat restte was een stelling waar weinig muziek in zat en na 25 zetten was het remise door zetherhaling. Michiel had zo mogelijk een nog bloedelozere remise. Hij kwam met zwart iets minder uit de opening, maar wit heeft nooit echt geprobeerd op winst te spelen.
Bij Jan-Willem kwam op bord 2 via zetverwisseling een gunstige versie van het Catalaans op het bord. Zwart werd ingesnoerd, maar offerde goed een pion en kon vluchten naar een dubbel toreneindspel. Door een foutje kon wit afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel.
Manfred speelde met zwart op bord 3 en beide spelers kwamen gelijkwaardig uit de opening. Manfred zette met c5 druk op het centrum en bracht veel tactische verwikkelingen in het spel. Hij werd verrast met een onverwachte tegenzet, dat tot stukverlies leidde tegen 2 pionnen. Ondanks het stuk minder kon zwart toch nog de druk opvoeren op de witte koning. Daar werd niet de beste verdediging op gevonden en door een kwaliteitswinst kwam het materieel weer in evenwicht en had Manfred zelfs weer een plus. De klok werd echter de volgende tegenstander en in tijdnood werd niet de beste voortzetting gevonden. Puntje voor DSC.
Timon kwam met zwart wat minder uit de opening en bracht wat complicaties in de stelling. Wit reageerde hier niet optimaal op en er ontstond een scherpe gelijkwaardige stelling. Wit gaf een belangrijke pion weg om direct voor de koningsaanval te kunnen gaan. Timon moest het in tijdnood nauwkeurig verdedigen, maar kwam er goed uit en stond gewonnen. Toen wit ook nog een stuk weg gaf, gaf hij op. Marnix speelde met wit op bord 4. Na ongeveer 10 zetten theorie koos zwart niet voor de beste voortzetting waardoor wit direct overwegend stond. Zwart besloot om een stuk voor 2 pionnen te offeren voor een koningsaanval, maar dit was totaal ongevaarlijk. In hopeloze stelling besloot zwart zelfs een toren te geven. Hier kreeg zwart weliswaar 4 pionnen voor, maar die stonden allemaal nog op de 7e rij. In verloren stelling speelde zwart nog erg lang door, maar dat veranderde uiteindelijk niks meer aan het resultaat.
Na een mislukt gambiet leek Johan met wit in de problemen te komen. Johan kon ontsnappen met een mooi stukoffer op e4 dat niet aangenomen kon worden. Na het afruilen van wat lichte stukken stond het gelijk en optisch iets beter voor wit. Johan bood remise aan, maar gezien de stand in de wedstrijd mocht de tegenstander dat niet aannemen. Johan speelde direct daarna een slechte zet en verloor een pion. Met ongelijke lopers en beiden 1 toren waren er nog remisekansen, maar in wederzijdse tijdnood trok zwart aan het langste eind.