Westland Schaakt

Menno speelde met zwart op bord 2 tegen een invaller. Na een mislukte opening probeerde hij de stelling te compliceren en dreigde een stuk te winnen. Wit pareerde dit echter goed waarna er een remisestelling overbleef.

Paul kwam met wit minder uit de opening en zijn tegenstander won een pion. Hierdoor kwam Paul echter wel actiever te staan en na een rekenfout van zwart kon Paul mat zetten.

Michiel kwam met wit iets beter uit de opening, maar miste daarna een kans op groter voordeel. Wat overbleef was een eindspel waarin hij nog wel wat beter stond, maar dankzij een actieve dame had zwart voldoende compensatie. Uiteindelijk werd het remise door zetherhaling.

Timon had na de opening met zwart een geïsoleerde d-pion, maar de activiteit van zijn stukken compenseerde dat ruimschoots. Hij probeerde een concreet voordeel te behalen en offerde zelfs een toren, maar dit kon door wit gewoon genegeerd worden. Steeds meer stukken verdwenen van het bord en het resterende eindspel was vanwege de zwakke pion minder voor Timon. Daarom offerde hij een pion om vervolgens met eeuwig schaak remise af te dwingen. Er zat een lek in deze manoeuvre, maar gelukkig zag wit dat ook niet en werd het dus remise.

Jan-Willem pakte in het begin van het middenspel door middel van een tussenzet het initiatief. Dat leverde een aantal zetten later kwaliteitswinst op. Er ontstond door een afwikkeling een technisch lastig eindspel, met kwal voor tegen een pion. Zwart speelde niet nauwkeurig en wit leek te ontsnappen naar remise. Een blunder zorgde ervoor dat zwart een toren voor kwam. Er zat nog een truc in de stelling en daar trapte zwart in, waardoor wit opeens het punt binnensleepte.

Marnix speelde in de opening iets wat hij nog moest bekijken en hij ging gelijk in de fout. Hij bleef goed doorbikkelen en stond op een gegeven moment weer gelijk. In tijdnood ging het alsnog mis en werd hij matgezet.

Johan speelde op bord 8 met zwart tegen Richard Oranje. Na de opening stond er een gelijke gesloten stelling op het bord. Johan kreeg aanvalskansen, maar helaas nam Richard het kwaliteitsoffer niet aan. De witte koningsstelling was verzwakt, maar zwart vergat aan te vallen. In wederzijdse tijdnood liet wit een belangrijke pion ongedekt staan, maar zwart zag dat ook niet. Er kwam een eindspel met een goed wit paard tegen een slechte zwarte loper op het bord. Dat leverde een nederlaag op.

Manfred mocht het op bord 3 met de witte stukken opnemen tegen Gert Legemaat. Gert was bij binnenkomst toen de wedstrijd net gestart was nog in vertwijfeling achter welk bord hij moest plaatsnemen. Was het 3 of 4? Na even zoeken naar de opstelling bleek het om bord 3 te gaan. Na de nederlaag tegen Marnix in de beker was Gert erop gebrand de score tegen Westland gelijk te trekken. In een variant van het Frans opende zwart lijnen op de koningsvleugel om een koningsaanval te starten. Maar omdat wit, in tegenstelling tot wat vaker gebeurt, de witte pionnen niet naar voren had geschoven, ontstond een andere strijd dan gebruikelijk. Nu werkte het openen van de stelling in het voordeel van de witte stukken. Die waren onverwacht snel te activeren, terwijl de zwarte dame moeizaam in het spel te betrekken was. Na pionwinst volgde nog meer materiaal omdat de zwarte stukken niet meer gecoördineerd waren. Desondanks bleef het opletten in tijdnood. Manfred was als laatste klaar, waardoor de uitslag helaas geen invloed meer had op de matchpunten. Ofwel een Pyrrusoverwinning.