In de op een na laatste ronde speelden we uit tegen DD. Bij een gelijkspel of meer, zouden we in de laatste ronde tegen hekkensluiter Scheve Toren de titel binnen kunnen halen. Volgens de ratinglijst waren we behoorlijk favoriet, maar ratingpuntjes zeggen niet alles als de tegenstander een aantal jonge talentjes heeft.
Marnix' tegenstander speelde de opening opmerkelijk, waardoor Marnix al naar een paar zetten het initiatief had. Vervolgens snoepte Marnix de ene pion na de andere mee, zonder dat zijn tegenstander echt tegenspel kreeg. Het punt was dan ook weldra op het droge.
Manfred had in de opening een pion geofferd, maar de koning van zijn tegenstander stond wel niet lekker. Hij overzag echter een trucje van zijn tegenstander, waardoor hij nog twee pionnen verloor en de dames geruild werden. Hij vocht nog lang door, maar er was geen houden meer aan.
Jan-Willem kwam prima uit de opening en kreeg een steeds grotere tijdsvoorsprong, maar het was lange tijd niet duidelijk hoe hij ging winnen. Uiteindelijk ging zijn tegenstander door zijn vlag.
Michiel kwam goed uit de opening met een mooi centrum. Hij probeerde hiervan te profiteren door een vrijpion op de d-lijn te creëren. Dit ging wel ten koste van zijn pionnenstructuur op de koningsvleugel, doordat zwart op f3 zijn loper voor Michiels paard kon ruilen. Ook leek de pion op d6 eerder zwak dan gevaarlijk en had Michiel een stuk minder tijd. Uiteindelijk wist Michiel toch nog een remise eruit te slepen.
Johan won door een truc een dame tegen een toren en een paard en er ontstond een eindspel met dame en loper tegen toren, loper en paard. Toen de lopers geruild werden, dacht Johan dat een van zijn pionnen vergiftigd was en dat hij de witte toren met een schaakje op kon halen als die de pion zou pakken. De toren kon echter het schaak opheffen en dus was Johan onnodig een pion kwijt. Het leek erop dat wit een vesting kon maken met zijn toren, paard, koning en overgebleven pionnen. Met voor wit nog enkele seconden op de klok ging het het witte paard op avontuur en overleefde dit niet. Het eindspel met dame en twee pionnen tegen toren en twee pionnen was vervolgens eenvoudig gewonnen.
Menno stond beter en offerde in het eindspel een kwaliteit. Hij had echter iets gemist waardoor hij maar 1 pion won en niet ook de belangrijke pion op e6 die de stelling van zwart bij elkaar hield. Waarschijnlijk heeft zwart toen even beter gestaan, maar Menno kreeg niet veel later weer het initiatief. Aangezien de winst bij Johan inmiddels zeker leek en we daarmee op 3,5 punten zouden komen, mocht Menno remise aanbieden om een matchpunt binnen te halen.
Paul leek de hele partij onder druk te staan. Hij kwam na afwikkelingen in een eindspel met twee pionnen minder. Hierin had Paul in tijdnood nog minimaal 1 mogelijkheid op remise, maar hij ging alsnog ten onder.
Bij Stefan bleven lange tijd alle stukken op het bord, ondanks dat zwart lang had gerokeerd en Stefan kort. Dit veranderde toen zwart een stuk offerde voor drie pionnen. De stelling was vervolgens extreem ingewikkeld en kon beide kanten opvallen. In tijdnood heeft Stefan nog een kans op winst gehad, maar uiteindelijk moest hij het onderspit delven.
Een 4-4 gelijkspel dus en het kampioenschap voor het grijpen in de laatste ronde tegen het al gedegradeerde Scheve Toren.